TANIEC WSPÓŁCZESNY

Metoda nauczania tańca współczesnego bazuje na ćwiczeniach wykonywanych na środku sali (sporadycznie przy drążku) w różnych pozycjach w pionie i w parterze ze stopniowym narastaniem trudności i dynamiki ruchu, aż do łączenia kroków w dłuższe sekwencje przestrzenne. Ćwiczenia charakteryzują się ogromną swobodą w ich doborze i komplikowaniu, a służą wyrabianiu gibkości, płynności ruchu, jego ciągłości i obszerności oraz pracy z oddechem. Ruch przybiera różną dynamikę i odbywa się w różnych płaszczyznach wykorzystując ruchy koliste i ósemkowe. Taniec współczesny dążąc do plastycznej dynamiki ciała czerpie inspiracje z ruchu naturalnego ewoluując w stronę bogactwa form i swobody ich przekształceń; angażuje całe ciało i umysł wyrażając emocje i przemyślenia współczesnego człowieka.